ใกล้สอบแล้ว

ตั้งใจอ่านหนังสือกันนะ

ไว้อาลัย

เราหายจากการอัพบล็อคไปนานมากๆเลย

เพราะที่ผ่านมามีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้น

ก๋งเราป่วยหนักแล้วก็เสียชีวิตลง

อาทิตย์ที่แล้วเราเลยต้องไปช่วยงานศพ 5 วัน

แต่ดีที่ทุกอย่างเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว(เตรียวใจไว้ล่วงหน้า)

เลยผ่านไปได้ด้วยดี งานนี้มีคนมาเยอะมากๆ

จนคนดูแลศาลาถามว่า "นี่มากันทั้งอำเภอเลยหรอ

คนมาแต่ละวันไม่ซ้ำกัยเลย ไปเอาคนมาจากไหนเนี่ย"

เราว่าก็จริงนะ แต่ละวันมากันเป็นร้อยเลย

ยิ่งวันพฤหัสนะ เกือบ 200 คน ต้องสั่งขนมเพิ่มที่นั่งก็ไม่พอ

และมีเรื่องแปลกเมื่อถึงช่วงพระราชทานเพลิงศพ

ตอนแรกฝนก็ทำท่าจะตก แต่ก็ไม่ตกแฮะ

แต่เมื่อประธานขึ้นไปวางผ้าไตรเท่านั้นแหละ

ตกลงมาซู่ใหญ่เลย แต่เมื่อประธานลงมานั่งก็หยุดตกซะงั้น

และความเศร้าของพวกเราก็กลับมาอีกครั้ง

เมื่อเตาเผาที่มีก๋งนอนหลับอย่างสบายอยู่ได้ปิดลง

ซึ่งหลังงานเลิกเราก็รู้ความจริงว่า ลุงของเราคนหนึ่งอธิษฐาน

ไว้ให้ฝนตก เพื่อให้เราได้รู้ว่า เทวดาได้รับรู้

แลรับก๋งของเรขึ้นสวรรค์ไปแล้ว ซึ่งตอนแรกญาติคนอื่นๆ

ขออย่าให้ฝนตกแต่ก็ดันตกหนักซะงั้น

หลังจากทุกอย่างเสร้จสิ้นหมดแล้ว ญาติพี่น้องทุกคน

ก็ประมาณดูก็เยอะอยู่ (23 คน) เหมือนเป็นวันพบญาติเลย

ไปทานอาหารกันที่ร้านเพลิน แถววิภาวดี

อร่อยมากเลย กินกันหายเหนื่อยไปเลยอ่ะ

สุดท้ายนี้หลานๆขอร่วมไว้อาลัยกับการจากไปของก๋ง

ด้วยความดีที่ก๋งได้ทำมา ขอให้ก๋งไปสู่สุขคติ ได้ขึ้นสวรรค์

และก๋งจะอยู่ในความทรงจำของหลานๆทุกคนตลอดไป

วันเสาร์!!

Hi! everyone เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมาเราก็มามหาวิทยาลัย

เพื่อมาทำงานบูมพี่บัณฑิต ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากแค่ทาสี ตัดกระดาษ

เสร็จจากนั้นเป็นอะไรที่สนุกมาก

คือเราต้องกลับไปหาพ่อที่สนามกีฬาข้างมาบุญครอง

เพราะพ่อดูแข่งแบด SCG อยู่(ดูฟรี) พอไปถึงก็เข้าประตูไม่ถูก

แถมอยู่ดีๆฝนก็เทลงมาอย่างหนักเลย

โทรหาพ่อ พ่อก็บอกให้ยืนดูไปก่อน แต่ที่สุดแล้ว
เราก็เดินหาพ่อเจอ แล้วก็นั่งเชียร์ นี่เป็นรอบรองชนะเลิศ

ซึ่งไทยก็สามารถเข้าไปรอบชิงได้ เล่นเก่งสุดยอดเลย

เรานี่ลุ้นจนเหนื่อย ถึงจะมาตอนท้ายเกมก็ตาม

ต่อจากนั้น เป็นชายคู่ ไทย-เกาหลี

ขอบอกว่าเกาหลีน่ารักสุดๆ โดยเฉพาะ Lee Y D

หน้าตาน่ารักสุดๆ ยิ่งตอนยิ้มนี่มีเสน่ห์มาก

แถมคู่เกาหลี คู่นี้เล่นกันได้เข้าขามากเลย

เราก็เลยเชียร์ไม่ถูกเลย (เชียร์ไทย หรือ เกาหลีดี)

สุดท้ายไทยก็แพ้ แต่พวกเขาก็เล่นดีนะ

แต่เพราะเกาหลีรับได้ทุกลูกเลย ไทยตบกี่ครั้งก็รับได้หมด

และช่วงที่แข่งอยู่หลังคาก็ดันรั่ววะนี่แต่สนามที่แข่งรั่วที่เดียว

แต่สนามอื่นนี่สิ เอาผ้ามาแปะไว้เต็มไปหมดเลย

ดูเสร็จก็ต้องวิ่งตากฝนไปขึ้นรถ น้ำก็ท่วม

เอาหล่ะวันหยุดนี้ถือว่าเป็นวันที่แฮปปี้อีกวันหนึ่ง

Super Activities

เรากลับมาแล้ว หลังจากหายหน้าไปนานมากๆ
เพราะตอนนี้ทั้งเรียน ทั้งกิจกรรมเยอะแยะ จนสับสน
ตั้งแต่ยังไม่เปิดเทอมจนถึงตอนนี้ยังไม่หยุดเลย
เช่น First Date วันแรกที่รุ่นพี่กับรุ่นน้องแต่ละคณะจะได้พบกัน
งานรั้วชมพูประตูสีฟ้า เปิดฟ้าใหม่ และโดยเฉพาะกิจกรรมประชุมเชียร์
ที่เป็นเอกลักษณ์ของคณะบัญชีเรา กิจกรรมนี้เราว่าฝึกให้เรามีระเบียบวินัยนะ
แถมได้รู้จักเพื่อนตั้งเยอะแหนะ ซึ่งเราก็อยู่ ก.1 นอกจากนี้เราก็ยังลงสมัครกีฬาเฟรชชี่ด้วย
กะลงขำๆ แต่พี่ที่รับสมัครเขาจริงจังมากเลย จนตอนนี้เราไม่อยากแข่งแล้ว
เพระกดดันมากๆ กลัวทำแพ้อ่ะ เพราะพี่เขาจับให้เราเล่บแบดคู่หญิง
ซึ่งคู่อีกคนนึงเก่งมาก จนฝีมือเราเทียบไม่ติด แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
อีกกีฬานึงก็คือ วอลลเล่ย์ อันนี้ไม่เครียดเพราะเป็นตัวสำรอง
แถมตอนนี้ชนะไปแล้วสองคณะ สุดยอดเลย เก่งกันทุกคน
เฮ้อ... ถึงเวลาเรียนแล้ว ขอไปเรียนก่อนแล้วกัน บายทุกคน

I would like to meet my lovely friends.

!MISS YOU!

Happy or not

สวัสดีทุกคน วันนี้เรามีเรื่องอยากมาระบายอ่ะ

คือเราเผอิญติดรถพ่อไปส่งน้องตอนเช้าที่โรงเรียน

แล้วพบว่าตอนนี้ ย.อ.มีม.4สายสามัญแล้ว อันนี้น่าจะเป็นเรื่องดี

แต่ที่เราไม่ชอบคือ ชุดเด็กม.ปลาย เหมือนซ.ฟ.เด๊ะเลย

ต่างแค่ที่อักษรปักที่กระเป๋าเสื้อ กับสีกระโปรงกับเนกไทค์ที่เข้มกว่าเราเท่านั้นเอง

ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเราไม่ชอบให้ เขาแต่งเหมือนเรา

ครั้งแรกที่เราเห็นแทบแยกไม่ออกเลยว่า ใครเป็นซ.ฟ.หรื ย.อ.นึกว่าเด็กม.4ซื้อชุดผิด

ยิ่งตอนนี้เด็กซ.ฟ.เริ่มทำตัวเปลี่ยนไปมาก ด้วย (ไม่เล่าต่อดีกว่า)

เฮ้อ!เราจะมาบ่นทำไมเนี่ย เราว่าจริงๆแล้วก็อยู่ที่ตัวเราหล่ะนะว่า

จะทำตัวให้คนชื่นชมมากแค่ไหน

ต่อไปเล่าเรื่องสิ่งแวดล้อมต่อดีกว่า แต่วันนี้ขอเป็นภาษาไทยนะ

อาจารย์ที่มหิดลถามเราว่าทำไมเราซื้อของแล้วต้องใส่ถุงพลาสติกด้วยทั้งที่สามารถเอากระเป๋าไปหนึ่งใบไว้ใส่ของก็ได้ เขาสงสัยว่าทำไมเวลาเราซื้อน้ำกระป๋องหรือขวดเพื่อจะกินเดี๋ยวนั้นเลย ทำไมต้องใส่ถุงด้วย (เราว่านี่ก็เป็นเรื่องตลกที่ให้เราคิดนะเนี่ย) เขาเห็นคนไทยเดินถือถุงพลาสติกหลายๆใบเวลาช้อปปิ้ง แต่ในถุงแต่ละใบมีเพียงของอย่างเดียงหรือสองอย่างแบบขนาดเล็ก เขาสงสัยว่าทำไมไม่ใส่ถุงใบใหญ่ใบเดียวไปเลย จะได้ช่วยลดขยะกัน

อาจารย์ก็บอกอีกว่าเวลาเขาไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เกต เขาจะไม่เอาถุง เขาจะเอาของใส่ในกระเป๋าอีกใบที่เตรียมมาโดยเฉพาะ แล้วเราก็พึ่งรู้มาจากครูคนนี้อีกว่าโต๊ะ เก้าอีที่ร้านแมคโดนัลด์ทำจากขยะรีไซเคิลทั้งนั้น เพราะสมัยก่อนร้านนี้ไม่ค่อยเห็นความสำคัญมากเท่าไรแต่เราลองนึกย้อนไปสิ แมคใช้ถุงกระดาษใส่อาหาร นี่ก็เป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยรักษาสิ่งแวดล้อม จากทั้งหมดนี้ครูเลยชวนให้พวกเราเลิกใช้ถุงพลาสติกกัน เพื่อลดปัญหาขยะ ขอฝากอีกนิด ครูเขาถามว่าวันหนึ่งพวกเราใช้ถุงกันกี่ใบ 1 เดือนเท่าไหร่ แล้ว 1 ปีกี่ใบ? (ถ้าเราตอบคงบอกว่าเยอะสุดๆเลย)

พอแค่นี่ดีกว่า เพราะตอนนี้เรารู้สึกสับสน ดูเขียนวนๆแฮะ แต่ยังไงเราก็เห็นด้วยกับครูคนนี้บ้างนะ ครูเขาเป็นคนอเมริกัน อย่างที่เรารู้กันว่าตอนนี้อเมริกามีกฏหมายเกี่ยวกับการใช้ถุงพลาสติกแล้ว ครูเขาก็คงคิดเผื่อพวกเรา หรือเพราะเป็นห่วงโลกปัจจุบันนี้มั้ง เราก็คิดว่าไทยน่าจะมีบ้างนะ ขยะจะได้ไม่เยอะ ^_^

เพื่อนๆคงใกล้จะเปิดเทอมแล้วสินะ

เราก็ใกล้แล้ว 4 มิ.ย. นี้

ตั้งใจเรียนกันหล่ะเอาให้ได้เกรดดีๆไปเลย

เสาร์-อาทิตย์นี้ มีงานรับน้องก้าวใหม่ที่จุฬา แล้ว

Can I leave during a day ?

Happy Happy Happy Happy Beat

Hello, my lovely friends. I'm happy now.
รู้ไหมหล่ะว่าเป็นเพราะอะไร ตอนนี้เราติดบริหาร จุฬาฯ แล้ว
เลยต้องอำลา ICT มหิดล แต่ยังไง Intensive Couse ก็ยังต้องเรียนอยู่นะ
(เสียดายตังค์ แต่ก็ได้ฝึกภาษานะเนี่ย)
เรากะว่าเรียนจุฬาแล้วไปเรียน คอมกับอังกฤษเพิ่ม
เพื่อเป็นการชดเชยกับICT ตอนนี้เพื่อนเราหลายคนคงติดตามที่หวังไว้กันแล้วสินะ
ยินดีด้วยกับทุกคนนะ แล้วเมื่อไหร่พวกเราจะได้เจอกันพร้อมหน้าสักทีนะ
แล้วนี่คือเรื่องของวันจันทร์นะ
Today, I’ve studied English at Mahidol. We talk a lot of topics and I’ve got some idea from my teacher. He talks about HIV/AIDS and discrimination. First, I’ll talk about HIV/AIDS. He asked what average of salary in Thailand. Nobody can tell him so he told us 3,000 baht per month. He said that how people who have HIV buy medicine to treat them because they need money about 2,000 baht to buy drugs so they have only 1,000 baht that can buy food, clothes etc. [in 1 month] If we compare a cost of drug between America and Thailand, cost in Thailand is cheaper than America but we can see average of salary Thailand is lower than America. Moreover, my teacher asked us if you hired people who have HIV. Someone say yes someone say no. My teacher told that if you wouldn’t hire them where they can get money to buy drugs. Second I’ll talk about discrimination. My teacher asked us again who have friends who are blind, deaf or sit on wheel-chair. Nobody have so he asked why? No one answered him. He told some reasons that make us think about it. Because there are special schools for those groups of people in Thailand but in America they have choices to decide where they would like to study. But in my school, there are 2 blind girls study there. Everyone look after them heartily. Furthermore, we talk about technologies that comfort special people. He asked us how many elevators that were built in BTS stations. [an answer is 4 stations] and reason for this is they don’t think for future but new BTS station that are built now have elevators. These are some topic that we talk about today. I think these topics make us have to think much and change some opinions about social in Thailand that we should gave a chance to these groups of people that are referred. We should use life with them normally to against discrimination. I think that in mind of special people, they would like to have common life as us.
จริงๆแล้วยังมีเรื่องเล่าอีกเยอะเลย เช่น การใช้ถุงพลาสติกและการักษาทรัพยากร เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังต่อแล้วกันนะ เหนื่อยแล้วอ่ะ Bye Bye!

What's going on?

สวัสดี! ช่วงนี้อากาศร้อนจังเลยเนอะ
วันนี้เราก็ไปเรียนที่มหิดลตามเคย แต่วันนี้มีสอบอังกฤษด้วย
แบบว่าแปลศัพท์ไม่ออกเลย ส่วนวิชาฟิสิกส์วันนี้มีคนมาเรียนไม่ถึง 20 คนเลย (จาก 56 คน)
สงสัยเป็นเพราะอาจารย์มั้ง (การสอน) เราเองยังจะหลับเลย แต่พอได้ยินเสียงว่า do you want a break
แค่เนี่ยแหละตานี่สว่าง หายง่วงเลย ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกัน
แล้วเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เรานี่ช่างโชคดีเหลือเกิน
เพราะเราไปเดิน MBK มา เราไปตั้งแต่ 10 โมงกว่า แล้วก็เดินถึงประมาณเที่ยงกว่าๆ
กะว่าจะดูหนังด้วย โชคดีที่ไม่ดูนะเนี่ย ไม่งั้นคงอยู่ในเหตุการณ์ไฟไหม้แน่ๆเลย
อย่างที่รู้ๆกันว่าเมื่อเสาร์ที่แล้วมีไฟไหม้ที่ MBK ตอนบ่ายโมง เฮ้อ เกือบมีเรื่องสนุกมาเล่าแล้วเชียว

สงกรานต์สุดยอดไปเลย

สวัสดีปีใหม่ไทย วันนี้แต่เช้า(13เม.ย.)เราก็ได้ไปรดน้ำ ขอพรจากคุณยายด้วย
จริงๆแล้ว ช่วงนี้ทุกปี เราจะเล่นน้ำอยู่ที่ ขอนแก่น ปีนี้ไม่ได้ไปเลย
กลายเป็นสงกรานต์ที่เหงาๆไปหน่อย
ตอนบ่ายเราได้ไปเล่นโยคะร้อนด้วย (เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย)
ตอนเล่นเรามีขาสั่นด้วย ^_^
หลังจากนั้นเราก็นั่งรถดูบรรยากาศรอบกรุง (แถวสนามหลวงอ่ะ)
ตำรวเข้มงวดมากเลย ห้ามรถที่มีคนเล่นน้ำเข้าด้วยแต่ก็ยังมีอยู่เพียบเลย
ขากลับก่อนเข้าบ้าน ถนนบงกรวย มีคนเล่นกันตลอดแนวเลย
น่าสนุกดี แต่ยังไงพวกเราก็ต้องระวังกันนะ
งานนี้เราได้เห็นอะไรสนุกๆ แปลกๆเยอะแยะเลย
เช่นตำรวจยืนอยู่หน้าสี่แยก พร้อมกับกระป๋องสเปรย์ (เผื่อมีรถชน)
มียามเต้นอยูหน้าแบงก์ (รื่นเริงกันไปทั่วเลย)

แล้วเดี๋ยวนี้มีปืนฉีดน้ำแบบมีพัดแล้วนะ

แล้วสงกรานต์นี้ก็สุดยอดเลยอ่ะ

เราได้ไหว้พระตั้ง 9 วัด แหนะ (ที่กรุงเพฯ นนท์ นครปฐม) [15 เม.ย.]

วัดที่เราประทับใจที่สุด คือ วัดอรุณฯ สวยมากเลย

แล้วพระท่านถามด้วยว่าไปมากี่วัดแล้ว

ไม่รู้ท่านทราบได้ยังไง

แล้วเราได้ไปห้างถึง 4 ที่ ในวันเดียวกัน(16 เม.ย.) เหนื่อยมากๆเลย *_*!!

สงกรานต์ปีนี้ตัวไม่เปียกเลย...

วันนี้พิมพ์เยอะจัง ไปดีกว่า
มีความสุขวันสงกรานต์กันมากๆนะ

ร่วมโหวตให้กี้ เป็น Utaitip Freshy Idol 2007

ที่ http://www.kapook.com/promote/utaitip/index.php

ประสบการณ์วันแรก

วันนี้เราไปเรียน Intensive Cause ที่มหิดลแล้ว
ไปถึงที่นู่น เช้ามาก (เรียน ตอน 9.00 น.)
เราได้เรียนคอร์สอังกฤษ level A มีแต่คนพูดสำเนียงดีๆ ทั้งนั้นเลย กดดันมาก
ครูฝรั่งแนะให้คุยกับที่บ้านเป็นภาษาอังกฤษ เล่น msn ก็ต้องเป็นอังกฤษ
งั้นต่อไปนี้เราจะพยายามพิมพ์ อังกฤษ ลงบนblogนี้แล้ว

เพราะครูเขาอยากให้เราคิดเป็นภาษาอังกฤษได้เลย
ตอนบ่ายก็เรียน ฟิสิกส์ เป็นภาษาอังกฤษด้วย เด็กศิลป์อย่างเรา งง เลย
วันนี้ยังไม่ค่อยมีเพื่อนเลย เหงามาก
คิดถึงเพื่อนเก่าที่โรงเรียนจังเลย

สงกรานต์นี้แผนของเราคืออยู่กรุงเทพฯ

เพราะยายเรามาเมืองหลวง

เลยอดเที่ยวบ้านนอกเลย

แต่มีอีกแผนนึงกะว่าจะไปอยุธยา

ปีละครั้ง

เป็นประจำของทุกปีที่เดือนเมษายน "ครอบครัวอนุกูล" มีทำบุญ

ให้กับรรพบุรุษ(ญาติ พี่ น้อง) ที่ล่วงลับไปแล้ว ที่ชัยนาท

ปีนี้มีคนมาร่วมเยอะกว่าปีที่แล้ว อาหารก็เยอะมากด้วย

ปกติอาหารก็มี 5 อย่างทุกปี แต่ปีนี้มีคนเอาร่วมอีกเยอะเลย

อาหารปีนี้น่ากินมากกว่าปีอื่นๆ เลยเจริญอาหาร

ปีนี้ก็เป็นปีที่ 23 แล้ว (เมื่อ พ.ศ.2528 )

ทำตั้งแต่เรายังไม่เกิดเลยอ่ะ

แล้ววันนี้ก็เป็นวันดีด้วย

เป็นวันเกิดของพ่อเรา 555 มี surprise ด้วย

(- Happy Birthday to you... - ร้องเพลงให้)

พ่อเราก็ยังหล่อเหมือนเดิม

เฮ้อ ทำบุญแล้วมีความสุขจริงๆ

อาหารไหว้

a-net ออกแล้ว

คะแนนเอเนตออกแล้ว!!

ทำไมเราถึงได้น้อยจังเลย

ทั้งๆที่คิดว่าทำได้แล้ว ตอนนับคะแนนในห้องสอบ

ก็คิดว่าน่าจะเกินกว่าผลที่ได้ออกมาตอนนี้ เซ็งสุดๆ

โดยเฉพาะภาษาไทยที่ได้น้อย ถ้าเป็นวิชาอื่นจะไม่สงสัยเลย

เพราะทำไม่ค่อยได้

ได้เวลาพักผ่อนแล้วสิ ได้เวลาพักผ่อนแล้วสิ
สบายใจจังเลยสอบo-a net เสร็จแล้ว
มีเวลาว่างมาเล่าบรรยากาศงานอำลาม.6 กับ ปัจฉิมแล้ว
เริ่มที่งานอำลาม.6 ก่อน งานี้มีขึ้นเมื่อวันที่ 9 ก.พ. 2550
งานนี้มีทั้งรอยยิ้มและน้ำตา วันนี้คือ วันสุดท้ายของการเป็นนักเรียน ม.6
พวกเรากินกันไป ถ่ายรูปกันไป สนุกน่าดู
พอค่ำหน่อยๆ น้องม.4 กับ ม.5 ก็ขึ้นไปจุดเทียนบนระเบียงตึก สวยดี ไอเดียก็ดี ไม่เหมือนปีอื่นๆเลย
พร้อกัยร้องเพลงไปด้วย ตอนแรกๆก็ยังไม่ค่อยซึ้ง แต่ตอนหลังปล่อยโฮกันใหญ่
และงานนี้ก็มีการแลกของขวัญระหว่างน้องรหัส กับ พี่รหัสด้วย ซึ่งเราก็ได้ตุ๊กตาหมีขนฟูมาตัวนึง
ส่วนงานปัจฉิมก็ไปกันที่ฉะเชิงเทราในวันที่ 12-14 ก.พ. 2550
งานี้ร้องไห้กันบ่อยมาก (ตาบวมเลยอ่ะ) แถมงานนี้ได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำด้วย (น่าอายจริงๆ)
แต่งานนี้ทำให้พวกเราได้ทบทวนวันเวลาดีๆที่อยู่กับเพื่อนได้เยอะเลย
และเมื่อจบงานนี้แล้วก็ถึงเวลาที่พวกเราต้องจากกัน
แต่พวกเราก็ยังคงทำหน้าที่ของเด็กม.6 ที่ต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยอยู่
และพวกเราก็จะได้เจอกันอีกในวันรับ Dip ที่เซนต์โยฯ ดีใจจริงๆ
และอีกเรื่อง คือ ผลคะแนนสอบ o-a net ที่จะทำให้พวกเราลุ้นและเครียดกันอีกช่วงปลายเดือนมีนานี้ และอยากฝากไว้ว่า
“โปรดจำเนื้อหาที่เรียนตอนม.ปลาย ไว้ อย่าลืมมันหล่ะ เนื้อหาไม่ต่างจากหนังสือที่เรียนมากหรอก ไม่อย่างงั้นจะเสียใจตอนสอบมาก”

สวัสดี เวลาที่อยู่ม.6 ของเราได้จบลงแล้ว
เมื่อวันศุกร์ที่ 9 ก.พ. 2550 ที่ผ่านมา
ที่โรงเรียนมีงานอำลาม.6 เรากับเพื่อนๆกินเลี้ยงกันนุกมากเลย
แถมรูปแบบการอำลาตอนจุดเทียนวันนั้น ไอเดียดีชอบมาก
ได้บรรยากาศ ทุกคนร้องไห้กันใหญ่เลย
ส่วนวันที่12-14 ก.พ. ก็ไปปัจฉิมที่ ฉะเชิงเทรา
งานนี้เราอ่านหนังสือเสร็จเมื่อไหร่เราจะมาเล่าให้ฟังนะ
ว่ามันสุข เศร้า เคล้าน้ำตาแห่งความสุข ความทรงจำขนาดไหน

น่าจะชัดกว่านี้
เมื่อวันพุธ ที่ผ่านมาเราได้ดูบอล
ระหว่างสิงคโปร์ - ไทย สนุกมาก
แต่มีช่วงนึงที่กรรมการ เป่าให้จุดโทษ
เลยเกิดเรื่อง walk out ของไทยขึ้นเลย
ภาพที่ถ่ายไว้ก็น่าจะมีมุมกล้องหลายๆมุมหน่อย
จะได้เห็นชัด ส่วนภาพที่เห็นก็ไม่ชัดเลย
แต่ทำไมนักเตะงคโปร์คนนั้นไม่ออกมาบอกความจริงให้รู้กันไปเลย
น่าเสียดายไทย้องเสียลูกโทษ เลยแพ้ไป 2-1 แต่ไม่เป็นไร
มาแข่งใหม่แบบใสสะอาดกันที่ประเทศไทย สู้ๆ

ส่วนวันพฤหัสนี้เราก็สอบลีลาศผ่านแล้ว
แสดงละครภาษาไทยให้น้องประถมดูอีก (ผ่านไปด้วยดีมั้ง)
แล้ววันนี้ก็แจกเสื้อรุ่นด้วยแต่ท่าทางตัวเล็กเกิน จะใส่ไม่ได้ ^_^

เหลืออีก 8 วัน จบ ม.6

วันศุกร์ (สุข)
ศุกร์นี้เป็นวันที่เรียนหนังสือสนุกมาก
วันนี้มีติววิชาไทยกับสังคม (อาจารย์จากข้างนอก)
อาจารย์สอนสนุกมาก มีมุขตลอดเลยอ่ะ
ทำให้เราจำเนื้อหาได้
โดยเฉพาะวิชาสังคมนะมุขกระจาย
พวกเราเลยไม่ง่วงนอนกัน
และช่วงนี้ก้เป็นเทศกาล friendship แล้ว
ตอนนี้มีให้เขียนแล้วเกือบ 40 แผ่น
และอีกไม่กี่วันเราก็จะจบม.6 แล้วด้วย

เหลืออีก 13 วัน

สอบ final เสร็จแล้ว!!

คงสงสัยกันหล่ะสิว่าทำไมสอบเสร็จเร็ว

ก็เพราะเราคือนักเรียนม.6 ไง

ที่ต่อจากนี้ไปเตรียมตัวติวแอดมิดอย่างเดียว

และต่อจากนี้ไปเวลาที่เราจะอยู่กับเพื่อนๆ

ก็น้อยลงทุกที (เวลาที่มีความสุขช่างผ่านไปเร็วจิงๆ)

เหลืออีก 21 วัน

count down...

please visit : http://akamenishi-nippon.blogspot.com

เกิดอะไรขึ้นกับกลุ่มเราเนี่ย !!
สวัสดีทุกคนไม่ได้เจอกันนานเลย
เพราะการบ้านยาวเป็นหางว่าวเลยอ่ะ
ช่วงนี้เพื่อนกลุ่มเราเจออุบัติเหตุที่เท้ากันบ่อยจัง
มีคนนึงโดนตั้ง 2 หนแหนะ (มอเตอร์ไซด์เชี่ยว/ล้อรถทับเท้า)
อีกคนก็กระดูกนิ้วเท้าแตก
เฮ้อ... ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นอีก
แต่ไม่อยากให้เกิดเลย ยังไงเราก็ขอให้หายไวๆนะ
กินนมเยอะจะได้สร้างแคลเซียม
พวกเราที่เหลือจะเป็นกำลังใจให้
วันนี้ที่โรงเรียนมีพิธีวันครูด้วย
เราก็ได้เป็นตัวแทนมอบของขวัญครู
ดันเจอคูต่างชาติ สปีคไม่ออเลย
พุธนี้ก็จะสอบ Final แล้ว
ไปอ่านหนังสือดีกว่า

เหลืออีกไม่กี่วันแล้วสินะที่จะได้อยู่โรงเรียนนี้!!

คิดถึงเพื่อนทุกคน T_T

http://akamepee.blog.shinobi.jp

Blog Aum