Happy or not

สวัสดีทุกคน วันนี้เรามีเรื่องอยากมาระบายอ่ะ

คือเราเผอิญติดรถพ่อไปส่งน้องตอนเช้าที่โรงเรียน

แล้วพบว่าตอนนี้ ย.อ.มีม.4สายสามัญแล้ว อันนี้น่าจะเป็นเรื่องดี

แต่ที่เราไม่ชอบคือ ชุดเด็กม.ปลาย เหมือนซ.ฟ.เด๊ะเลย

ต่างแค่ที่อักษรปักที่กระเป๋าเสื้อ กับสีกระโปรงกับเนกไทค์ที่เข้มกว่าเราเท่านั้นเอง

ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเราไม่ชอบให้ เขาแต่งเหมือนเรา

ครั้งแรกที่เราเห็นแทบแยกไม่ออกเลยว่า ใครเป็นซ.ฟ.หรื ย.อ.นึกว่าเด็กม.4ซื้อชุดผิด

ยิ่งตอนนี้เด็กซ.ฟ.เริ่มทำตัวเปลี่ยนไปมาก ด้วย (ไม่เล่าต่อดีกว่า)

เฮ้อ!เราจะมาบ่นทำไมเนี่ย เราว่าจริงๆแล้วก็อยู่ที่ตัวเราหล่ะนะว่า

จะทำตัวให้คนชื่นชมมากแค่ไหน

ต่อไปเล่าเรื่องสิ่งแวดล้อมต่อดีกว่า แต่วันนี้ขอเป็นภาษาไทยนะ

อาจารย์ที่มหิดลถามเราว่าทำไมเราซื้อของแล้วต้องใส่ถุงพลาสติกด้วยทั้งที่สามารถเอากระเป๋าไปหนึ่งใบไว้ใส่ของก็ได้ เขาสงสัยว่าทำไมเวลาเราซื้อน้ำกระป๋องหรือขวดเพื่อจะกินเดี๋ยวนั้นเลย ทำไมต้องใส่ถุงด้วย (เราว่านี่ก็เป็นเรื่องตลกที่ให้เราคิดนะเนี่ย) เขาเห็นคนไทยเดินถือถุงพลาสติกหลายๆใบเวลาช้อปปิ้ง แต่ในถุงแต่ละใบมีเพียงของอย่างเดียงหรือสองอย่างแบบขนาดเล็ก เขาสงสัยว่าทำไมไม่ใส่ถุงใบใหญ่ใบเดียวไปเลย จะได้ช่วยลดขยะกัน

อาจารย์ก็บอกอีกว่าเวลาเขาไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เกต เขาจะไม่เอาถุง เขาจะเอาของใส่ในกระเป๋าอีกใบที่เตรียมมาโดยเฉพาะ แล้วเราก็พึ่งรู้มาจากครูคนนี้อีกว่าโต๊ะ เก้าอีที่ร้านแมคโดนัลด์ทำจากขยะรีไซเคิลทั้งนั้น เพราะสมัยก่อนร้านนี้ไม่ค่อยเห็นความสำคัญมากเท่าไรแต่เราลองนึกย้อนไปสิ แมคใช้ถุงกระดาษใส่อาหาร นี่ก็เป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยรักษาสิ่งแวดล้อม จากทั้งหมดนี้ครูเลยชวนให้พวกเราเลิกใช้ถุงพลาสติกกัน เพื่อลดปัญหาขยะ ขอฝากอีกนิด ครูเขาถามว่าวันหนึ่งพวกเราใช้ถุงกันกี่ใบ 1 เดือนเท่าไหร่ แล้ว 1 ปีกี่ใบ? (ถ้าเราตอบคงบอกว่าเยอะสุดๆเลย)

พอแค่นี่ดีกว่า เพราะตอนนี้เรารู้สึกสับสน ดูเขียนวนๆแฮะ แต่ยังไงเราก็เห็นด้วยกับครูคนนี้บ้างนะ ครูเขาเป็นคนอเมริกัน อย่างที่เรารู้กันว่าตอนนี้อเมริกามีกฏหมายเกี่ยวกับการใช้ถุงพลาสติกแล้ว ครูเขาก็คงคิดเผื่อพวกเรา หรือเพราะเป็นห่วงโลกปัจจุบันนี้มั้ง เราก็คิดว่าไทยน่าจะมีบ้างนะ ขยะจะได้ไม่เยอะ ^_^

เพื่อนๆคงใกล้จะเปิดเทอมแล้วสินะ

เราก็ใกล้แล้ว 4 มิ.ย. นี้

ตั้งใจเรียนกันหล่ะเอาให้ได้เกรดดีๆไปเลย

เสาร์-อาทิตย์นี้ มีงานรับน้องก้าวใหม่ที่จุฬา แล้ว

Can I leave during a day ?

Happy Happy Happy Happy Beat

Hello, my lovely friends. I'm happy now.
รู้ไหมหล่ะว่าเป็นเพราะอะไร ตอนนี้เราติดบริหาร จุฬาฯ แล้ว
เลยต้องอำลา ICT มหิดล แต่ยังไง Intensive Couse ก็ยังต้องเรียนอยู่นะ
(เสียดายตังค์ แต่ก็ได้ฝึกภาษานะเนี่ย)
เรากะว่าเรียนจุฬาแล้วไปเรียน คอมกับอังกฤษเพิ่ม
เพื่อเป็นการชดเชยกับICT ตอนนี้เพื่อนเราหลายคนคงติดตามที่หวังไว้กันแล้วสินะ
ยินดีด้วยกับทุกคนนะ แล้วเมื่อไหร่พวกเราจะได้เจอกันพร้อมหน้าสักทีนะ
แล้วนี่คือเรื่องของวันจันทร์นะ
Today, I’ve studied English at Mahidol. We talk a lot of topics and I’ve got some idea from my teacher. He talks about HIV/AIDS and discrimination. First, I’ll talk about HIV/AIDS. He asked what average of salary in Thailand. Nobody can tell him so he told us 3,000 baht per month. He said that how people who have HIV buy medicine to treat them because they need money about 2,000 baht to buy drugs so they have only 1,000 baht that can buy food, clothes etc. [in 1 month] If we compare a cost of drug between America and Thailand, cost in Thailand is cheaper than America but we can see average of salary Thailand is lower than America. Moreover, my teacher asked us if you hired people who have HIV. Someone say yes someone say no. My teacher told that if you wouldn’t hire them where they can get money to buy drugs. Second I’ll talk about discrimination. My teacher asked us again who have friends who are blind, deaf or sit on wheel-chair. Nobody have so he asked why? No one answered him. He told some reasons that make us think about it. Because there are special schools for those groups of people in Thailand but in America they have choices to decide where they would like to study. But in my school, there are 2 blind girls study there. Everyone look after them heartily. Furthermore, we talk about technologies that comfort special people. He asked us how many elevators that were built in BTS stations. [an answer is 4 stations] and reason for this is they don’t think for future but new BTS station that are built now have elevators. These are some topic that we talk about today. I think these topics make us have to think much and change some opinions about social in Thailand that we should gave a chance to these groups of people that are referred. We should use life with them normally to against discrimination. I think that in mind of special people, they would like to have common life as us.
จริงๆแล้วยังมีเรื่องเล่าอีกเยอะเลย เช่น การใช้ถุงพลาสติกและการักษาทรัพยากร เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังต่อแล้วกันนะ เหนื่อยแล้วอ่ะ Bye Bye!